Γιατί ξεκίνησε από γκαρσονάκι. Πιάτα και ποτήρια κουβαλούσε, όχι βαλίτσες με χρήματα. “Μπάρμπα στην Κορώνη” δεν είχε, ατίθασος στο σχολείο και απροσάρμοστος ήταν.
Γράφει ο Κώστας Πρώιμος
Με την ιδιαίτερη ευστροφία όμως που τον διακρίνει κατάφερε να μπει στην Ιατρική Αθηνών και να την τελειώσει μόλις στα πέντε έτη. Έκτοτε ακολούθησε μια λαμπρή πορεία, έχοντας πάντα στην καρδιά του τον Μοριά και τους ανθρώπους του υπηρετώντας τα συμφέροντα τους μέσα από το κράτος των Αθηνών: Βουλευτής, υπουργός και Περιφερειάρχης επί οκτώ συναπτά έτη.
Ο ίδιος ασυμβίβαστος με τις αρχές και τις αξίες του, δεν υπολόγισε ποτέ το πολιτικό κόστος, βγάζοντας όταν ο ίδιος έκρινε “προς τα έξω” εκείνο τον μικρό άτακτο Τατούλη κει πάνω στο Καστρί πριν πολλά χρόνια. Για του λόγου το αληθές δεν κόλωσε ούτε ενάντια στον “στρατό του Ξέρξη” το 2019, μόνος του με τους στενούς του φίλους και συνεργάτες.
Ένα πανίσχυρο και οργανωμένο Σύστημα το οποίο επετέθη δολίως και σφόδρα στον Περιφερειάρχη Τατούλη μόνο και μόνο για να διασφαλίσει την νίκη του Νίκα. Ακόμη και με την συντριπτική πλειοψηφία των μίντια απέναντι του ο Τατούλης κατάφερε σοβαρό πλήγμα στο γόητρο ενός πολυπρόσωπου μηχανισμού προπαγάνδας αφού κέρδισε τον Παναγιώτη Νίκα έστω και οριακά την πρώτη Κυριακή.
Τι έχει μεσολαβήσει όμως τα τελευταία τέσσερα χρόνια;
Η Απόλυτη ανυπαρξία και ένας ατελείωτος χορός με την διαπλοκή. Τον Παναγιώτη Νίκα ο οποίος αποδείχτηκε πως τελικά δεν ήταν πρόθυμος να τους κάνει όλα τα κέφια, με την ίδια ευκολία που τον τοποθέτησαν στον Περιφερειακό θώκο έτσι και τον καθαίρεσαν, τον δε Τατούλη σαφέστατα υποτίμησαν. Πολλοί κήνσορες ήταν βέβαιοι πως ο Πέτρος Τατούλης δεν θα μπορούσε να συγκροτήσει έστω και στοιχειωδώς ψηφοδέλτιο ενώ συνεκτιμούσαν πως θα αντιμετώπιζαν μόνο έναν νομοτελειακά “τελειωμένο” ΣΥΡΙΖΑ με το απόλυτα ελεγχόμενο ΚΙΝ.ΑΛ στο πλευρό τους.
Ωστόσο ο κόσμος του Μοριά σιγά – σιγά ξυπνά από τον λήθαργο, “ξορκίζει” τους κομματικούς εκβιασμούς, τις φρούδες υποσχέσεις και αποτινάσσει την δημαγωγία. Οι Πελοποννήσιοι διαφαίνεται πως και πάλι θα πρωτοστατήσουν γκρεμίζοντας ένα σάπιο Καθεστώς διακυβέρνησης στην Περιφέρεια επιλέγοντας τον χαρισματικό και ασυμβίβαστο Πέτρο Τατούλη, πρωτίστως αναγνωρίζοντας τον ως δικό τους άνθρωπο. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Τατούλης ξέρει με το μικρό του όνομα και τον πιο απομακρυσμένο βοσκό; Ο Πτωχός όπως ο ίδιος παραδέχτηκε σε δημόσιες τοποθετήσεις του δεν ήξερε ούτε την Πελοπόννησο…
ΥΓ. Πολιτικός παλιάς κοπής ο Τατούλης, με την καλή έννοια, καθώς δεν “σηκώνει” λάιτ αναφορές και αλαφροΐσκιωτους συνεργάτες το εκτόπισμα της προσωπικότητας του. Τι είπατε; Πώς δεν πρεσβεύει το νέο και την αλλαγή; Τότε εξηγήστε μας την τεράστια ποσόστωση σε νέους ανθρώπους που απαρτίζουν το ισχυρότατο ψηφοδέλτιο της “Νέας Πελοποννήσου” από άκρη σε άκρη…
Το φως το αληθινό απαντάται στην ευλογημένη γη της Πελοποννήσου, λούζει τους κατοίκους της και σίγουρα δεν “πηγάζει” από τα “σκοτεινά συμφέροντα” εξωχώριων εταιριών…
