23 Ιουλίου του 2018: Η «μαύρη» ημέρα που μια φωτιά που ξεκίνησε από την Πεντέλη, κατέληξε στην πύρινη λαίλαπα που έφτασε μέχρι τη θάλασσα και κόστισε τη ζωή σε 104 ανθρώπους στο Μάτι.
Οι άνεμοι με ριπές άνω των 100 χιλιομέτρων την ώρα εξαπλώνουν με τρομακτική ταχύτητα τη φωτιά, που κατακαίει τα πάντα στο πέρασμά της.
Ο εφιάλτης έχει μόλις ξεκινήσει και κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι θα ακολουθήσει. Οι εικόνες από την εφιαλτική εκείνη βραδιά παραμένουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη όλων.
Ξεκινούν οι εκκενώσεις ενώ κάτοικοι και παραθεριστές προσπαθούν να φύγουν με κάθε μέσο.
Επικρατεί πανικός. Απελπισμένοι πολίτες εγκλωβίζονται στα αυτοκίνητά τους ενώ προσπαθούν να απομακρυνθούν από τα πύρινα μέτωπα. Οι εκτιμήσεις πως η Λεωφόρος Μαραθώνος θα λειτουργούσε και ως αντιπυρική ζώνη, δυστυχώς δεν επαληθεύονται.
EUROKINISSI
Δεκάδες επιχειρούν να φτάσουν στη θάλασσα για να γλιτώσουν και άλλοι βουτάνε στα νερά για να σωθούν.
Πυροσβέστες δίνουν άνιση μάχη με της φλόγες και ψαράδες με τα καΐκια τους σαρώνουν τη θάλασσα και να μεταφέρουν όσους μπορούν στο λιμάνι της Ραφήνας.
INTIME NEWS
Η επόμενη ημέρα ήταν εξίσου δύσκολη. Η καταστροφή είναι ολοκληρωτική. Ό,τι έχει σωθεί είναι σκεπασμένο με τοξική στάχτη, ενώ ξεκινά και η μάχη για τον εντοπισμό των δεκάδων αγνοουμένων. Οι πυροσβέστες και οι σωστικές δυνάμεις ψάχνουν ένα-ένα τα κατεστραμμένα σπίτια.
Οι τραγικές ιστορίες πίσω από τη λίστα των νεκρών, συγκλονίζουν. Τα ονόματα και οι φωτογραφίες ορισμένων εκ των θυμάτων κυκλοφορούσαν σε άτυπες λίστες, σε μία προσπάθεια των οικείων τους να τους εντοπίσουν.
INTIME NEWS
«Θα νιώσουμε ασφαλείς μόνο όταν αποδοθεί δικαιοσύνη»
Έξι χρόνια μετά, οι πληγές δεν έχουν κλείσει και ειδικά για εκείνους που έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα στη φονική πυρκαγιά.
Πέντε χρόνια μετά, επιζήσαντες και συγγενείς θυμάτων ζητούν να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.
«Μόνο έτσι θα αλλάξει κάτι. Όταν υπάρξει πραγματική ανάληψη ευθυνών και τιμωρία για όσα έκαναν ή δεν έκαναν οι αρμόδιοι. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να νιώσουμε ασφαλείς», λένε.
Μια δικαίωση που δεν ήρθε…
Από την αρχή, οι συγγενείς εκείνων που έχασαν τη ζωή τους στη φωτιά ζητούσαν να αποδοθεί η κατηγορία για έκθεση σε θανατηφόρο κίνδυνο με ενδεχόμενο δόλο, κάτι που συνιστά κακούργημα. Το αίτημά τους απορρίφθηκε πέντε φορές από το δικαστήριο. Τελικά, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, έξι χρόνια μετά την πυρκαγιά και ύστερα από ενάμιση χρόνο ακροαματικής διαδικασίας, στις 29 Απριλίου 2024, έκρινε ένοχους μόνο έξι από τους συνολικά 21 κατηγορούμενους για την υπόθεση της πυρκαγιάς στο Μάτι μετατρέποντας, μάλιστα, τις ποινές σε χρηματικές προς 10 ευρώ την ημέρα.
«Ήταν κρατικό έγκλημα»
«Έπρεπε πάση θυσία να αθωωθούν αυτοί που έφταιξαν. Απαλλάχθηκε με βούλευμα η Αστυνομία που έστελνε τον κόσμο μέσα στη φωτιά. Δεν διώχθηκε το Λιμενικό που άφησε 3.500 ανθρώπους μέσα στη θάλασσα και που επέτρεψε σε πλοία να δέσουν στο λιμάνι της Ραφήνας βγάζοντας 850 οχήματα στους ήδη μπλοκαρισμένους δρόμους. Από την Πυροσβεστική… τις είδατε τις ποινές. Μέχρι τις 22.30 το βράδυ, δεν είχε έρθει κανείς. Είμασταν μόνοι! Ήρθαν ώρες μετά και άρχισαν να μαζεύουν πτώματα» δηλώνει στο CNN Greece o Γιάννης Οικονομίδης, κάτοικος του Ματιού που επέζησε της τραγωδίας.
«Είναι τέτοιος ο κατακερματισμός των ευθυνών που εν τέλει δεν αποδίδονται σε κανέναν. Όλοι οι νόμοι, οι διατάξεις, τα πρωτόκολλα, όλα είναι κομμένα και ραμμένα προκειμένου να μην αποδοθούν ευθύνες σε εκείνους που πρέπει. Και αυτό οφείλεται στη διαχρονική συνδιαλλαγή του κράτους με συγκεκριμένους μηχανισμούς», προσθέτει ο κ. Οικονομίδης.
Μπορεί η δίκη σε δεύτερο βαθμό να έχει ξεκινήσει αλλά ο Άρης Χερουβείμ, λέει ότι δεν περιμένει τίποτα παραπάνω. «Το πολύ-πολύ να καταδικαστεί κάποιος αυτοδιοικητικός. Άντε να αυξηθεί και λίγο το ποσό της χρηματικής ποινής. Δικαίωση για εμάς θα είναι να αποκτήσουμε επιτέλους ένα υπεύθυνο κράτος. Να αλλάξουν τα πράγματα, ούτως ώστε οι πολίτες να νιώσουν και να είναι όντως ασφαλείς» λέει χαρακτηριστικά ο κ. Χερουβείμ, ο οποίος έχασε στην πυρκαγιά ολόκληρη την οικογένειά του: τη μητέρα του, την αδελφή του και τις δυο πεντάχρονες ανιψιές του, τις οποίες μάλιστα το δικαστικό σύστημα δεν του επιτρέπει να εκπροσωπήσει.
Από την πλευρά του ο εγκαυματίας Κώστας Χατζησταματίου τονίζει ότι «Η τιμωρία των υπευθύνων δεν είναι εκδίκηση. Θα πρέπει να γίνει για να υπάρχει εφεξής ανάληψη ευθύνης. Για να μην ξαναγίνει κάτι τέτοιο», επισημαίνοντας ότι οι ιδιοκτήτριες του ξενοδοχείου «ΜΑΤΙ» που φιλοξένησε αφιλοκερδώς πυρόπληκτους και του καφέ «ΑΡΤΙΟΝ» που λειτούργησε ως σημείο αναφοράς για τους κατοίκους, ήταν εκείνοι που στήριξαν τον κόσμο. «Όχι το κράτος. Το κράτος ήταν απών. Η αλληλεγγύη ήταν που μας έσωσε», λέει.
Πηγή: cnn.gr
