Οι αστυνομικοί είχαν κατασχέσει από την ταράτσα της πολυκατοικίας του Λιγνάδη, σε βαλίτσα κάτω από τους θερμοσίφωνες, συνολικά 48 πειστήρια.
Τα περισσότερα από αυτά είναι γράμματα από νεαρά αγόρια και κορίτσια.
Γράμματα
«Πήρα το γράμμα σου σήμερα το πρωί και το διάβαζα την ώρα της Έκθεσης», «∆ιαβάζω Ιστορία και σε σκέφτομαι συνέχεια» έγραφαν επιστολές που βρέθηκαν μέσα στον φάκελο «Αρσάκειο». Οι αναφορές σε σχολικά μαθήματα βρίθουν, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι μαθητές εξέφραζαν στον σκηνοθέτη τον φόβο τους να μείνουν μετεξεταστέοι.
«Είναι τέταρτη ώρα και έχουμε Μαθηματικά», «Γράφουμε επίσημο διαγώνισμα στα Γαλλικά» γράφουν στο ίδιο μοτίβο οι επιστολές. Οι περισσότερες κλείνουν με τη φράση «Σ’ αγαπώ» και το όνομα του αποστολέα-μαθητή.
«Ευχαριστώ πολύ. Είστε πολύ εξυπηρετικός. Με υποχρεώσατε. Μη θυμώνετε παρακαλώ. Με συγχωρείτε για την ενόχληση. Αύριο το βράδυ στην πλατεία Βικτώρια, 21 ώρα. Καλή αντάμωση. Βίκτορ»
«Τα κατάφερες υπέροχα αυτή τη φορά! I love you. Βίβιαν» . «Χάιδεψέ με τρεις φορές και θα πραγματοποιήσω τρεις ευχές».
«ΟΧΙ ΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ ΒΛΑΚΑ! ΕΜΕΝΑ!», «Αγάπη σε αγαπώ»,«Ματς – μουτς», «Μωρό μου είσαι ο παράδεισός μου», «Τρελή για εσένα».
Σημειωτέον, η ημερομηνία αποστολής ήταν 26 Οκτωβρίου 1997 και ο Δημήτρης Λιγνάδης ήταν τότε 33 χρόνων…
Η ανήλικη ενημέρωνε τον Λιγνάδη ότι τελικά δεν είναι έγκυος, ενώ φέρεται ότι προσπαθούσε να αποβάλει το υποτιθέμενο έμβρυο από μέσα της!
«Αυτή τη στιγμή έχουμε Ιστορία. Και βαριέμαι φοβερά. Μετά τη συζήτησή μας ένιωθα τελείως εξευτελισμένη. Αλλά πραγματικά, όταν ήρθες στην πλατεία, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν όλα απαίσια γαμ…, όλα αυτά που γίνονται φθείρουν τον δεσμό μας.
∆εν μιλάω για τα αισθήματά μας γιατί τουλάχιστον εγώ από τη δική μου μεριά σε αγαπάω ακόμα πιο πολύ.
Σήμερα είναι ∆ευτέρα. Την Πέμπτη είναι 6 του μηνός. Κλείνουμε 2 μήνες. Τρομάξαμε να τους κλείσουμε πάντως. Τελικά δεν είμαι έγκυος! Και άσκοπα σκότωνα το έμβρυο. Μακάρι να μπορέσω σήμερα να έρθω στην ΕΡΤ. Αν και δεν το βλέπω. Την Πέμπτη όμως θα σε δω οπωσδήποτε (αν θέλεις βέβαια, αν μ’ αγαπάς ακόμα). Σε αγαπώ, Μ.».
