Με μία πρωτοφανή κίνηση, η ίδια η υπουργός παιδείας υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου στην Εισαγγελία Χανίων, με σκοπό να διωχθούν ποινικά φοιτητές που στο πλαίσιο της απόφασης φοιτητικών συλλόγων διαμαρτυρήθηκαν στο γραφείο του Κοσμήτορα του Πολυτεχνείου Κρήτης σχετικά με θέματα που αφορούσαν τη σχολή τους.
Με μία συντονισμένη κίνηση, η Υπουργός και ορισμένοι καθηγητές του Πολυτεχνείου μεθόδευσαν, και υπέδειξαν στην Αστυνομία, την κίνηση προανακριτικής εξέτασης 8 φοιτητών του Πολυτεχνείου, παιδιών 20 χρόνων, για το κακούργημα, μεταξύ άλλων αδικημάτων, της αρπαγής (322 ΠΚ), το οποίο επισύρει ποινή δεκαετούς κάθειρξης.
Μια παράσταση διαμαρτυρίας των φοιτητικών συλλόγων βαφτίστηκε «ομηρία» και «αρπαγή του Κοσμήτορα» σε μια πρωτοφανή σκευωρία που έστησε η κυβέρνηση σε συνεργασία με μειοψηφία εγκάθετων καθηγητών που δεν δίστασαν να συμπράξουν, παρέχοντας συνδρομή για πρώτη φορά μετά τη δικτατορία στην ασφάλεια σε «υπόδειξη υπόπτων φοιτητών» λόγω της συνδικαλιστικής και πολιτικής τους ιδιότητας.
Οι εξωφρενικές κατηγορίες αυτές και οι σοβαρότατες ποινές που επισύρουν έχουν ως στόχο, παρά το ανυπόστατο, να κατατρομοκρατήσουν τόσο τους ίδιους τους ίδιους τους φοιτητές αλλά και ολόκληρο το φοιτητικό κίνημα. Πρόκειται για μία ακραία κατασταλτική πρακτική που συνιστά προοικονομία του ανελεύθερου πανεπιστημίου που οραματίζονται, εντός του οποίου θα δρα ανενόχλητη η πανεπιστημιακή αστυνομία.
Είναι αδιανόητο για τις παραδόσεις του ελληνικού πανεπιστημίου και για ολόκληρο το δημοκρατικό κόσμο να μείνει αναπάντητη αυτή η κίνηση και προσπάθεια δίωξης από την ίδια την Υπουργό και χωρίς μάλιστα ούτε καν τα διοικητικά όργανα του Πολυτεχνείου να την έχουν επιδιώξει.
